Գերմանիայի, Անգելա Մերկելի փոխարեն, եթե Ռուսաստանը, Պուտինը պատժեին իրենց լրագրողին Էրդողանի նկատմամբ երգիծական հաղորդման համար, ապա ես պատկերացնում եմ, թե սոցիալական ցանցերում, համացանցի կայքերում ինչ «գիշատիչների խրախճանք» կկազմակերպվեր:
Մինչդեռ ֆրաու Անգելային ոչ մեկը ոչինչ չասաց, մի տեսակ շա՜տ «ըմբռնումով» վերաբերվեցին այդ ամենին:
Սակայն դա ապտակ էր Գերմանիային և Եվրոպային առհասարակ: Եվ մենք այս ամենից հետո դեռևս ինչ-որ սպասելիքներ, հույսեր, ակնկալիքներ ունե՞նք թուրքական աշխարհի հարեմի հարճ դարձած Եվրոպայից, ԵԱՀԿ-ի, ԵԽԽՎ-ի խավիարակեր ագրամունդներից:
Իմ կարծիքով՝ ոչ:
Իսկ հիմա բռնվեք: Գերմանիայի Դաշնային Հանրապետության ԱԳ նախարարությունը Թուրքիա մեկնող զբոսաշրջիկներին խստորեն անհատապես զգուշացնում է՝ բացարձակապես չքննադատել, ընդհանրապես կարծիք չհայտնել Թուրքիայի, թուրքական իշխանությունների և թուրքերի մասին առհասարակ: Ահա այսպիսի պամպերսային արտաքին քաղաքականություն: